Monday, March 12, 2007

Θα Φαστφουντάρω

Σε γενικές γραμμές μεγάλωσα στο Μικρό Σπίτι στο Λιβάδι, τρέχοντας ανέμελα στα χωράφια σαν τη μικρή Λώρα που πρώτα έφτανε εκείνη στον προορισμό της και μετά οι κοτσίδες της. Θυμάμαι μάλιστα αμυδρά τις κότες και τα πρόβατα που είχε ο παππούς μου. Ζούσα λιγάκι απομονωμένα και έβρισκα παιδάκια να παίζω, μόνο όταν τα έφερναν οι γονείς τους τα Σαββατοκύριακα για να αναπνεύσουν λίγο καθαρό αέρα. Εν ολίγοις, η παιδική μου ηλικία χαρακτηρίζονταν από πολλή ηρεμία και ξυπόλυτους περιπάτους στους χωματόδρομους ή στην αμμουδιά. Όταν επέστρεφα σπίτι, έβρισκα πάντα μαγειρεμένο φαγητό της μαμάς, η οποία ευτυχώς δεν χρειαζόταν να δουλεύει, γιατί οι γονείς μου είχαν μεγαλώσει κι αυτοί με λίγα και ήξεραν πώς να τα βγάζουν πέρα.
Αυτές τις αρχές προσπάθησαν να τις περάσουν και στα παιδιά τους. Σε μένα πιστεύω ότι το πέτυχαν, αν εξαιρέσουμε το γεγονός ότι από τότε που γεννήθηκα ήμουν ιδιότροπη στο φαγητό. Ανάγκαζα η δεσποινίς Aυτού Μεγαλειοτάτη τον μπαμπά να μου φέρνει γάλα από την Ελβετία, επειδή όλα τα άλλα δεν τα άντεχε το λεπτεπίλεπτο στομάχι μου.
Συνεπώς, μην ρωτήσετε καλύτερα πόσους σερβιτόρους έχω στείλει στο ψυχιατρείο, επειδή κάθε φορά που βγαίνω για φαγητό έξω θέλω το χρόνο μου μέχρι να βρω στον κατάλογο κάτι που να μ’ αρέσει. Βέβαια κι εγώ περνάω ένα αβάσταχτο μαρτύριο για τον ίδιο λόγο. Κι άντε οι ταβέρνες και τα εστιατόρια είναι κάπως πιο κοντά στο «σπιτικό» φαγητό, τι γίνεται με τις πιτσαρίες, κρεπερί, γυράδικα, φαστ-φουντάδικα και… δεν συνεχίζω άλλο γιατί ήδη ανακατεύομαι!
‘Έλα, όμως που τον τελευταίο καιρό έχω καταλήξει να βρίσκομαι όλη μέρα και σχεδόν όλη νύχτα εκτός σπιτιού (μόνο κάποια πρωινά καταφέρνω να βρίσκομαι εκεί, όπου φυσικά κοιμάμαι)! Θα μου πείτε, θέμα επιλογών είναι, αλλά όταν είσαι νέος, η φιλοδοξία σε πιέζει να αναλαμβάνεις χιλιάδες πράγματα συγχρόνως, ενώ το σύνδρομο της μεταεφηβικής τρέλας (που απ’ ότι υποψιάζομαι σε κάποιους δεν περνάει ποτέ) σε κάνει να θες να διασκεδάσεις το βράδυ, με αποτέλεσμα κάποιες φορές να ξημερώνει χωρίς ο ήλιος να προλάβει να σ’ ενημερώσει πρώτα!
Οι σημερινοί ρυθμοί της ζωής είναι γρήγοροι, ξέφρενοι και άκρως ανθυγιεινοί (ειδικά το φαγητό και τα ποτά τους) και δεν ξέρω, αν συμφωνείται, αλλά κάποιες φορές αισθάνομαι ότι θα φαστφουντάρω!

P.s. Αυτό το ποστ διαβάζεται με μουσική υπόκρουση τους Pink Floyd, “Alan’s Psychedelic Breakfast” από το άλμπουμ Atom Heart Mother.

28 Comments:

Blogger Erwtas Stomaxhs said...

στην αρχή κατάλαβα θα φαστ φουντάρω, θα φουντάρω γρήγορα και λέω βας ιστ πασίαρτ ρε γαμώτη μου!

4:38 AM  
Blogger homelessMontresor said...

xixi επίτηδες το έβαλα, ακριβώς γι' αυτό το λόγο!
Αν και κάινε σόργκε, ανήκω στην κατηγορία των ανθρώπων που πολύ δύσκολα θα έφτανε σε τέτοιο σημείο λόγο κληρονομικής αισιοδοξίας! :-)

4:44 AM  
Blogger Tasis Plisis said...

Τα συγχαρητηρια μου για τη μουσικη επιλογη! (ακου το πως τσουρτσουριζει!) ;P

5:08 AM  
Anonymous Anonymous said...

αχ, μόλις έγραψα ένα ποστ για τον DJ BOBO που θα τραγουδήσει για την Ελβετία και πωρώθηκα.
τι σύμπτωση!
αφού έπινες γάλα ελβετικό, μπορεί να τον λατρεύεις κι εσύ :-P

5:21 AM  
Blogger K-Top said...

2-3 χρονάκια Αγγλία σου χρειάζονται και θα στρώσεις...:p

5:41 AM  
Blogger Attalanti said...

Διάλεξε προσεκτικά τα ποτάκια που πίνεις. Το φαγητό θέλει προγραμματισμό για να φτιάχνεις μόνη σου.

6:41 AM  
Blogger nosyparker said...

Αηδίες! Για ρώτα και μένα τι τρώω :-PPP

6:59 AM  
Blogger zouri1 said...

μ αρεσε ο τιτλος.εξυπνος.τον αγορασε τελικα το θεριο

10:36 AM  
Blogger elafini said...

έχεις 2 προσκλήσεις στο blog μου ;)

10:51 AM  
Blogger Sigmataf said...

;)

πανέξυπνο.

11:47 AM  
Blogger homelessMontresor said...

-DCD τα δέχομαι ασυζητητί!
-Keimgreek θα παραδεχτώ οτι δεν τον ξέρω! Αλλά αν είναι έτσι, μάλλον τον συμπάθησα ήδη!
-Atron δεν τους λυπάσαι τους Άγγλους;
Μάλλον όχι ε? Χμμμ... καλή ιδεά!!!
-Attalanti σωστή η συμβουλή σου. Σκέφτομαι μάλιστα να αρχίσω να κυκλοφορώ με τάπερ όπως τον παλιό καλό καιρό!!!
-Nosy για πες, τι τρώς;
-Ζούρι ευχαριστώ. Να ξέρεις πάντως οτι αν κάνεις καλύτερη προσφορά στο δίνω!
-Ελαφίνι ευχαριστώ (τις είδα)! Σύντομα θα δεις ποσταρισμένο και το κοκτέιλ πάρτυ!!!
-Sigmataf :-)

4:14 PM  
Blogger sorry_girl said...

Αχ κι έλεγα κι εγώ γιατί έχω αποτρελαθεί από τότε που έκλεισα τα 25;
Μετεφηβική τρέλα το λένε!
Μπράβο ρε μοντρεσοράκι!
Τώρα για το φαί ξέρεις, δεν μπορώ να σου πω πολλά.Είμαι κι εγώ ιδιαιτέρως περίεργη!

1:40 AM  
Blogger homelessMontresor said...

Sorrygirl χαχα!!! Ναι ναι απ' αυτό πάσχεις κ εσύ κ πολύ φοβάμαι οτι εσύ θα είσαι από τις ανίατες περιπτώσεις!!!

Υστ. Για το φαγητό, ναι κάτι έχω καταλάβει!!! Άσε μπορεί να μαγειρέψεις καμιά μακαρονάδα και η κόκκινη σάλτσα να μην είναι από ντομάτα, αλλά... :-))

3:40 AM  
Blogger An-Lu said...

Καμιά φορά χρειάζεται και το φαστφουντάρισμα ;-)

11:14 AM  
Anonymous Anonymous said...

τουλαχιστον πίνε αρκετό νερό 1,5 εώς 2 λίτρα την ημέρα , γύρο στα 8 ποτήρια.
και μη ξεχνάς να χτυπάς καμία μπανάνα , καθαρίζεται εύκολα δεν λερώνει και εχει βιταμινη ΣΕ . :)
αν πίνεις πολλους καφέδες ή αλκοολ το νερό είναι απαραίτητο γιατί η συχνή διούρηση «στεγνώνει» τα νεφρά.
κάνε ότι γουστάρεις και μη ρωτας κανένα.
http://thelastrealanwnymous.wordpress.com

11:47 AM  
Anonymous Anonymous said...

στον κόσμο που ζούμε νεοι δεν έχουμε και πολλές διατροφικές επιλογές...ή junk θα φαμε ή junk
υπάρχει σιγουρα και η λύση της σωστής διατροφής αλλά θέλει πολύ καλό προγραμματισμό,χρονο και κυρίως αυτοέλεγχο...
διαλέγεις και παίρνεις...
έσχατη λύση:πεθαίνεις της πείνας

1:55 PM  
Blogger Blondie said...

Δηλαδή δεν τρώς σουβλάκια;;;;;;;;;;

3:55 PM  
Blogger Τελευταίος said...

Όπως στη διαφήμιση των MacDonalds ---> Καρασωστήηηηηηη

3:30 AM  
Blogger psarog said...

Ενα Club και μια πατάτες για μένα :)

9:55 AM  
Blogger ptwsh said...

Καλό για τον πατέρα σου τουλάχιστον που δε τρέχει στις ελβετίες :) να σου φέρει γάλα !

11:00 AM  
Blogger ΙΩΑΝΝΗΣ ΞΕΝΙΔΗΣ said...

H Bιομηχανία τροφίμων εμφανίζει ΥΠΕΡΚΕΡΔΗ kαι αποτελεί ένα καλό μέσο χειραγώγησης του κόσμου.Όταν τρώμε δεν μιλάμε...

3:51 PM  
Blogger homelessMontresor said...

-An lu ακριβώς. Καμιά φορά!
-Τελευταίε των Ανώνυμων αυτό με το νερό το εφαρμόζω τόσο που πολλές φορές νιώθω πως είμαι ιπποπόταμος! Αυτό πάλι με τις μπανάνες θέλει ψάξιμο, λες την επόμενη φορά να παραγγείλω καμιά Mac Bannana από φαστ φούντ;
-ΝηστικόΜπαρμπούνι από το nick name σου κ μόνο καταλαβαίνω οτι συμπάσχεις! Αλλά όχι κ να πεθάνουμε της πείνας καλέεεεεε!
-Blondie για τα σουβλάκια κάνω εξαίρεση κ ξεχνάω ιδιοτροπίες και healthy diet!
-Lamioti πετυχημένο! :-)))
-Psarog join the club!!!
-Πτώση, άσε ο πατέρας μου ακόμα απορεί πως κατάφερα κ μεγάλωσα!
-Ιωάννη αυτή η οπτική περι μέσου χειραγώγησης ήταν κάτι που δεν μου πέρασε από το μυαλό, αλλά έχεις απόλυτο δίκιο!

3:57 PM  
Anonymous Anonymous said...

Τι μου θύμισες τώρα...
Οταν σπούδαζα ( και δούλευα ) ταυτόχρονα, έζησα δύο χρόνια με σχεδόν μοναδική τροφή τα μακαρόνια στα goodys ... Απορώ πως δεν έπαθα μόνιμη αβιταμίνωση...
Είχα γίνει φιλαράκι με τα παιδιά στο φαστφουντάδικο της περιοχής και ήμουν ο μόνος πελάτης που τον σερβίρανε στο τραπέζι :) ...
Αστα να πάνε...

3:05 AM  
Blogger ptwsh said...

Οι δικοί μου αναρωτιούνται πότε θα μεγαλώσω!
χιχιχι

2:10 AM  
Blogger Agobooks said...

Έχω την εντύπωση ότι, με τους ρυθμούς που τρέχουμε, όλοι μας κάποια στιγμή, σκεφτόμαστε το φαστ φουντάρισμα!...
Καλημέρες !

2:15 AM  
Anonymous Anonymous said...

Το fast-food φυγήν αδύνατον.
At least είναι νόστιμα. Τι θά λεγες τώρα για ένα γυράκο;
μιαμ

9:08 AM  
Blogger Άβατον said...

Γρήγορο φαγητό, γρήγορη μετακίνηση, γρήγορες γνωριμίες, γρήγορο σεξ, γρήγορα βιώματα, γρήγορα περάσματα από την ζωή...
Γρηγορείτε λοιπόν!

12:08 PM  
Blogger homelessMontresor said...

Έστω και καθυστερημένα ευχαριστώ παιδιά για τα σχόλια σας! Τα περισσότερα με έκαναν κ γέλασα!
:-)))

8:54 AM  

Post a Comment

<< Home