Ατελείς Σκέψεις
Τις τελευταίες μέρες πάσχω από οξεία έλλειψη έμπνευσης… και συγκέντρωσης επίσης. Παρόλο που νιώθω αρκετά δραστήρια και γεμάτη όρεξη, δεν βρίσκω τον κατάλληλο τρόπο να διοχετεύσω την ενέργεια μου αυτή.
Το σωστό θα ήταν να στρωθώ επιτέλους στο διάβασμα, μιας και η τελευταία εξεταστική πριν το πολυπόθητο πτυχίο πλησιάζει επικίνδυνα (αν δεν κάνουμε καταλήψεις πάλι…. Όχου τι κάθομαι και με αυτογρουσουζευώ;!). Κάνω όμως οτιδήποτε άλλο εκτός από αυτό. Μέχρι και σε αγώνες καρτ συμμετείχα!
Το πρόβλημα είναι πως ξεκινάω κάτι, αλλά μετά από πέντε λεπτά το βαριέμαι και τα αφήνω όλα στη μέση. Θέλω για παράδειγμα να γράψω ένα ποστ, αλλά δε βρίσκω θέμα. Κάθομαι όλο το πρωί και στύβω το κεφάλι μου, αλλά οι σκέψεις μου ταξιδεύουν αλλού και είναι και αυτό το μυαλό μου άτιμο, αν αρχίσει τις βόλτες, άντε να το μαζέψεις μετά!
Χρειάζομαι μια πυξίδα, αλλιώς θα χαθώ. Νιώθω σαν να είμαι σε πολλά μέρη ταυτόχρονα, αλλά κανένα δεν είναι αυτό που αναζητώ. Βέβαια είναι πολύ πιθανό, αυτό που επιθυμώ, να είναι μια ψευδαίσθηση. Δεν ξέρω καν αν αισθάνομαι χαρούμενη ή μελαγχολική, αγχωμένη ή ήρεμη, ψυχικά γεμάτη ή κενή. Νομίζω πως η απάντηση βρίσκεται μπροστά μου, μα εγώ δεν θέλω να τη δω. Ίσως να χρειάζεται να επισκεφτώ τον οφθαλμίατρο να δω αν ανέβηκε καθόλου η μυωπία μου.
Τα απλά πράγματα φέρνουν την ευτυχία, αλλά καμιά φορά χάνουμε την μπάλα γιατί θαμπωνόμαστε από τα πολλά. Βλέπω πολύ κοντινούς μου ανθρώπους να έχουν το ίδιο πρόβλημα. Η ευτυχία να είναι εκεί μπροστά τους και αυτοί να επιλέγουν να κάνουν ένα βήμα πίσω. Μήπως κάνω κι εγώ το ίδιο αυτή τη στιγμή; Μήπως με τρομάζουν οι ευθύνες, οι μάχες που πρέπει να δώσω;
Χθες είχα άσχημη διάθεση όλη μέρα, παρόλο που βρισκόμουν σε ένα πολύ όμορφο μέρος. Στο αυτοκίνητο καθώς γυρνούσαμε, ένας από τους φίλους μου έκανε μια κίνηση ακριβώς μπροστά από το μέτωπο μου, σαν να άρπαξε κάτι και μετά άνοιξε την παλάμη του και έκανε σαν να πετάει ένα αντικείμενο έξω από το παράθυρο!
«Τι κάνεις;» τον ρώτησα όλο απορία
«Πέταξα τις έγνοιες σου έξω από το παράθυρο!»
Και πραγματικά, σαν να ένιωσα πιο ελαφριά μετά από αυτό.
Το σωστό θα ήταν να στρωθώ επιτέλους στο διάβασμα, μιας και η τελευταία εξεταστική πριν το πολυπόθητο πτυχίο πλησιάζει επικίνδυνα (αν δεν κάνουμε καταλήψεις πάλι…. Όχου τι κάθομαι και με αυτογρουσουζευώ;!). Κάνω όμως οτιδήποτε άλλο εκτός από αυτό. Μέχρι και σε αγώνες καρτ συμμετείχα!
Το πρόβλημα είναι πως ξεκινάω κάτι, αλλά μετά από πέντε λεπτά το βαριέμαι και τα αφήνω όλα στη μέση. Θέλω για παράδειγμα να γράψω ένα ποστ, αλλά δε βρίσκω θέμα. Κάθομαι όλο το πρωί και στύβω το κεφάλι μου, αλλά οι σκέψεις μου ταξιδεύουν αλλού και είναι και αυτό το μυαλό μου άτιμο, αν αρχίσει τις βόλτες, άντε να το μαζέψεις μετά!
Χρειάζομαι μια πυξίδα, αλλιώς θα χαθώ. Νιώθω σαν να είμαι σε πολλά μέρη ταυτόχρονα, αλλά κανένα δεν είναι αυτό που αναζητώ. Βέβαια είναι πολύ πιθανό, αυτό που επιθυμώ, να είναι μια ψευδαίσθηση. Δεν ξέρω καν αν αισθάνομαι χαρούμενη ή μελαγχολική, αγχωμένη ή ήρεμη, ψυχικά γεμάτη ή κενή. Νομίζω πως η απάντηση βρίσκεται μπροστά μου, μα εγώ δεν θέλω να τη δω. Ίσως να χρειάζεται να επισκεφτώ τον οφθαλμίατρο να δω αν ανέβηκε καθόλου η μυωπία μου.
Τα απλά πράγματα φέρνουν την ευτυχία, αλλά καμιά φορά χάνουμε την μπάλα γιατί θαμπωνόμαστε από τα πολλά. Βλέπω πολύ κοντινούς μου ανθρώπους να έχουν το ίδιο πρόβλημα. Η ευτυχία να είναι εκεί μπροστά τους και αυτοί να επιλέγουν να κάνουν ένα βήμα πίσω. Μήπως κάνω κι εγώ το ίδιο αυτή τη στιγμή; Μήπως με τρομάζουν οι ευθύνες, οι μάχες που πρέπει να δώσω;
Χθες είχα άσχημη διάθεση όλη μέρα, παρόλο που βρισκόμουν σε ένα πολύ όμορφο μέρος. Στο αυτοκίνητο καθώς γυρνούσαμε, ένας από τους φίλους μου έκανε μια κίνηση ακριβώς μπροστά από το μέτωπο μου, σαν να άρπαξε κάτι και μετά άνοιξε την παλάμη του και έκανε σαν να πετάει ένα αντικείμενο έξω από το παράθυρο!
«Τι κάνεις;» τον ρώτησα όλο απορία
«Πέταξα τις έγνοιες σου έξω από το παράθυρο!»
Και πραγματικά, σαν να ένιωσα πιο ελαφριά μετά από αυτό.
23 Comments:
Καλημέρα κοριτσάκι!Τι ωραία κίνηση αυτή του φίλου σου!
Αποπροσανατολισμός κι εδώ...Θα σιάξει όμως.Στο χέρι του είναι;;!
Καλημέρα! Αυτόν τον φίλο να τον κρατήσεις! Μην ανησυχείς... Ίσως πρέπει να κάνεις συνειδητά διακοπές και ύστερα να στρωθείς στη δουλειά. Αυτά που αγαπάμε παραμερίζουμε, όπως γράφει και μια φίλη...
Καλημέρα και απο εμένα και καλή εβδόμαδα. Μάλλον φταίει ο καιρός, αλλά που θα πάει θα περάσει και αυτός.
μπα,ειναι που πηρατε φωτια στην χωματερη.
αλλαξτε δημαρχο-νομαρχη,και ολα θα φτιαξουνε
Καλημέρες!
-Sorrygirl μάλλον στο χέρι μου είναι...
-Ατταλάντι έχεις δίκιο. Αλλά πάλι διακοπές? Μόλις γύρισα! Μάλλον φταίει το jet lag
-Όλγα καλή βδομάδα και από μενα. Λες να φταίει ο καιρός? Να τα βάλω μαζί του?
-Ζουρι χαχα!! Έχεις δίκιο... τόσα χημικά κάνουν κακό...
Δεν ξέρω εμένα πάντως το καλοκαίρι μου την δίνει στα νεύρα. Άντε να έρθει ο χειμώνας...
1ον: Κανε αυτο που κανω κι εγω σε σχεση με τα posts. Μη γραφεις!
2ον: Πες το φιλο σου να σταματησει να πεταει πραγματα απο το αυτοκινητο. Δεν ειναι σωστο.
-Βρε πιο καλοκαίρι Όλγα μου? Όλο βροχές και συννεφιές είμαστε! Μάλλον για αυτό είμαι έτσι, δεν χάρηκα καλοκαίρι!
-Dcd1: Καλά το λέω εγώ οτι είναι απλά τα πράγματα, μα δεν τα βλέπουμε! Τελικά θα πάω μια βόλτα από τον οφθαλμίατρο.
Dcd2: Α ρε dcd οικολόγε!!!
Agapiti montressoritisa, ayto to post na eisai sigouri oti antiprosopeyei xiliades (gia na min po ekatommiria kai fanw ypervolikos) anthropous tis gennias mas. Den ksero, isws einai mia metefiviki krisi-fasi kai perasei apo moni tis...
Adelfikous xairetismous!
kalo ptuxio.
e3i paragrafoi post kai den exeis
empneush...?
-Sourfou ευτυχώς που υπάρχεις και εσύ να μας επαναφέρεις όταν ξεπερνάμε τα όρια! Βγήκε πολύ παραπονιάρικο το ποστ μου, ε?
-Tsitas η αλήθεια είναι πως δεν το είχα σκεφτεί καθόλου με τις κοινωνικές προεκτάσεις που έδωσες εσύ, αλλά θα συμφωνήσω απόλυτα μαζί σου. Είμαστε μια γενιά με ασαφείς στόχους που μας έχει φάει ο υπερκαταναλωτισμός.
-Καλά ξαναδιαβάζοντας το σχόλιο αυτό ανακαλύπτω οτι η έμπνευση γύρισε πίσω χωρίς καν να το πάρω χαμπάρι. Ευτυχώς ήταν παροδικό! Ονοματοδοσία σου χρωστάω τώρα ένα ποστ σεντόνι για να καταλάβεις πως γράφω όταν έχω έμπνευση! :-)
Σκέψου μια στιγμή που πέρασες πολύ όμορφα!Ασυνείδητα θα μελαγχολήσεις γιατί θα σκεφτείς πόσες στιγμές πέρασαν χωρίς να νιώσεις το ίδιο όμορφα!Νομίζω πως δεν χρειάζεται να πιέζεις τον εαυτό σου να γράψει κάποιο ποστ.Όταν διαμορφώνεται μέσα μας κάτι που επειγόντως πρέπει να εξωτερικευτεί,το καταλαβαίνουμε!Η αμφιθυμία για την οποία μίλησα στο δικό μου ποστ, αφορά πάρα πολύ κόσμο.Για αυτήν θα έχουμε να πούμε πολλά στο μέλλον...
Σε καλωσορίζω από τις διακοπές σου!
Καληνύχτα!
Και εγώ το έχω πάθει. Αλλά νομίζω ότι δεν είναι παθολογικό ... αλλά ψυχολογικό. Το ξεπερνώ. μαθαίνω να το ξεπερνώ. είμαι μόνο 25 χρόνων χωρίς ιδιαίτερες υποχρεώσεις. Είναι κρίμα να "μιζεριάζω".
Γεια χαρα montresorάκι.
Καλημέρα, μικρούλα. Αν δεις τα post των τελευταίων 10 ημερών, όλοι είμαστε περίπου στην ίδια κατάσταση - εξ ου και δεν γράφουμε. Χαλάρωσε λίγο και δος του χρόνο.
Nα που καμιά φορά χρειάζεται ν' ασχολούμαστε λιγάκι και με τον εαυτό μας! Δε βλάπτει, αραιά και πού να τον κανακεύουμε :)
Είμαι ήδηπολύ καλύτερα! Ευτυχώς δεν κρατάνε πολύ σε μένα οι μίζερες διαθέσεις! Συνηθίζω να γκρινιάζω! Ευχαριστώ όμως πάρα πολύ για τα σχόλια σας και για τα καλά σας λόγια!
p.s. O Pc αρρώστησε κ θα λείψω για λίγο μέχρι να του περάσει το κρύωμα! Snifffff
perastika sto pc-aki !
Kapoia iwsi tha einai... :))
Τ Α Μ Α Θ Α Τ Ε?
ΤΑ ΔΥΣΑΡΕΣΤΑ
"Αγαπητοί φίλοι,
Το blogs.gr θα μείνει εκτός Διαδικτύου για κάποιο χρονικό διάστημα, λόγω μεταφοράς του σε νέο server και με νέα συνεργασία.
Η διακοπή θα γίνει στις 31 Ιουλίου 2006.
Παρακαλώ, άμεσα, αντιγράψτε τα κείμενά σας και κρατήστε τα στο σκληρό σας δίσκο. Για ένα μικρό διάστημα θα είναι διαθέσιμα από το backup του server.
Αν θέλετε να σας ενημερώσω για την νέα έναρξη λειτουργίας, στείλτε μου email στη διεύθυνση goutis@netter.gr
Γιάννης Γούτης"
ΤΑ ΕΥΧΑΡΙΣΤΑ
ΓΙΑΤΙ ΝΑ ΕΧΕΙΣ ΜΟΝΟ ΕΝΑ (και "κακομοίρικο") blog, ΟΤΑΝ ΜΠΟΡΕΙΣ ΝΑ ΕΧΕΙΣ ΠΟΛΛΑ ΚΑΙ ΚΑΛΑ! ΤΡΕΞΤΕ ΟΛΟΙ ΤΩΡΑ ΣΤΟ www.blogology.gr ΠΟΛΛΕΣ ΔΥΝΑΤΟΤΗΤΕΣ ΚΑΙ ΟΛΕΣ ΔΩΡΕΑΝ, ΓΙΝΕΤΑΙ ΠΑΝΙΚΟΣ! ΣΑΣ ΠΕΡΙΜΕΝΟΥΜΕ!
κι εγώ προσπαθώ απεγνωσμένα να πετάξω τις έγνοιες έξω από το παράθυρο, μα αυτές ξανάρχονται πάλι...καλημέρα κουκλίτσα!
βρίσκομαι σε παρόμοια κατάσταση... η μόνη λύση είναι διακοπές! :)
Ελααααα.Διαβασε λεμεεεεεεε!!!!
Enjoyed a lot! »
Post a Comment
<< Home