ΙΣΛΑΜ ΚΑΙ ΦΕΜΙΝΙΣΜΟΣ: ΑΠΟΡΙΕΣ

Είμαι κατά του θρησκευτικού φανατισμού είτε αυτός είναι υπέρ μιας θρησκείας, είτε κατά, πράγμα πολύ δύσκολο στη μελέτη του Ισλάμ.
Κι όμως διαβάζοντας τον τελευταίο καιρό για την ιστορία του Ισλαμισμού βρέθηκα προ εκπλήξεων!
Το ξέρατε ότι η γυναίκα στις αραβικές προισλαμικές κοινωνίες είχε υψηλή θέση; Ήταν ελεύθερη και την σέβονταν τόσο που η προσβολή της μπορούσε να γίνει αφορμή πολεμικής διαμάχης. Ήταν αρκετές οι γυναικείες προσωπικότητες που έπαιξαν σπουδαίο ιστορικό ρόλο.
Τα πράγματα άλλαξαν μετά την επιβολή της νέας θρησκείας, η οποία ως γνωστόν βασίστηκε στην χριστιανική. Ακόμα και η λέξη «φερετζές» προέρχεται γλωσσικά από την ελληνική λέξη «φορεσιά» σύμφωνα με τον καθηγητή Σ. Βρυώνη.
Μου κάνει μεγάλη εντύπωση αυτή η στροφή στην ιστορία. Θα πρέπει άραγε να κατηγορήσουμε την χριστιανική και ισλαμική θρησκεία για την επιβολή μιας ανδροκρατούμενης κοινωνίας; Θα μπορούσε άραγε να υποστηρίξει κανείς πως οι κοινωνίες ξεκίνησαν με πιο «φεμινιστικά» και μητριαρχικά πρότυπα, αλλά μετά την επιβολή του χριστιανισμού και αργότερα του ισλαμισμού οδηγήθηκαν σ’ έναν θρησκευτικό σκοταδισμό και μισογυνισμό;
Πιστεύω πως αρχικά δεν ήταν αυτός ο σκοπός των θρησκειών αυτών. Το δείχνουν άλλωστε τα κηρύγματα του Χριστού ο οποίος φαίνονταν να εκτιμά και να σέβεται το γυναικείο φύλλο. Ή επίσης το γεγονός ότι η λέξη Αλλάχ είναι θηλυκού γένους στην Αραβική γλώσσα!
Είναι γνωστό ότι τα θρησκευτικά ρεύματα χρησιμοποιήθηκαν κατά καιρούς για να εξυπηρετήσουν πολιτικά συμφέροντα. Ο ισλαμισμός για παράδειγμα ιδωμένος από κοινωνικοπολιτική οπτική γωνία ήταν μια προσπάθεια ένωσης των διάφορων αραβικών φύλλων για τη δημιουργία ενός ενωμένου αραβικού έθνους, προσπάθεια η οποία στέφθηκε από απόλυτη επιτυχία.
Μήπως, λοιπόν, αργότερα κάποιοι θέλησαν να μειώσουν τη θέση της γυναίκας επειδή τα παραδείγματα κάποιων πολύ επιτυχημένων γυναικών έκαναν τους εκπροσώπους του αντίθετου φύλλου να αισθανθούν απειλημένοι; Μήπως κάποιοι φοβήθηκαν ότι ο κόσμος θα γέμιζε με «Κλεοπάτρες», η οποία παρόλο που έχει μείνει περισσότερο στην ιστορία για τις ερωτικές της περιπέτειες, ήταν αδιαμφισβήτητα μια ταλαντούχα διπλωμάτης, η οποία δε δίστασε να χρησιμοποιήσει κάθε μέσο για να εξασφαλίσει την ευημερία του βασιλείου της; Μήπως πάλι ήταν απλά ένα κοινωνικό φαινόμενο που είχε να κάνει με το γεγονός ότι οι άνδρες ήταν αυτοί που συμμετείχαν ενεργά στον πόλεμο- ο οποίος τα χρόνια εκείνα ήταν τρόπος επιβίωσης και επέκτασης ενός κράτους- και για αυτό να θεωρήθηκε ότι το αντρικό φύλλο είναι το πιο σημαντικό και ενεργό μέλος μιας κοινωνίας;
Δεν μπορώ να βρω μια εξήγηση, ίσως γιατί μου λείπουν οι γνώσεις. Πάντως είναι περίεργη αυτή η οπισθοδρομική εξέλιξη της ιστορίας.

Υστ. Πηγή έμπνευσης για τις ιστορικές λεπτομέρειες και για τους προβληματισμούς μου υπήρξε το βιβλίο Εισαγωγή στην Ιστορία του Ισλαμικού Κόσμου, τόμος πρώτος του Χ. Μπαντάουη, εκδ. Βάνιας. Βρήκα και εγώ η τρελή να διαλέξω μάθημα από το τμήμα ιστορίας αρχαιολογίας για να δώσω εξετάσεις πτυχίου!