Η Ζωή είτε είναι Ωραία είτε Άσχημη είναι η Μόνη που έχουμε!
Είναι κρίμα να την ξοδεύεις με γκρίνια και αυτολύπηση!
Είναι σαν να σου χαρίζουν μια καρδιά για να ζήσεις και εσύ αντί να τη δεχτείς, επιλέγεις να τη ρίξεις στη λεκάνη της τουαλέτας και να τραβήξεις το καζανάκι.
Να γελάς, να κλαις, κάνε ότι θες, αλλά να μη ξεχνάς να ζεις.
Και την επόμενη φορά που κάποιος θα σου δώσει νερό να πιεις, εσύ μην το πετάξεις στα ξεραμένα λουλούδια της γλάστρας που έχεις ξεχάσει καιρό τώρα στο περβάζι του κλειστού παραθύρου σου.
Το θυμάσαι άραγε το πανέμορφο λουλούδι που φύτρωνε κάποτε εκεί μέσα;
Τι; Δεν το είχες προσέξει ποτέ! Για ποια γλάστρα μιλάω;
Αχ συνήθισες τόσο το σκοτάδι που προτιμάς να μένεις στη γνώριμη παγωνιά του.
Βγες έξω από τη σπηλιά σου επιτέλους! Άνοιξε τα μάτια σου! Ξέρω, εκεί έξω υπάρχουν πολλά τέρατα που έχουν τη μορφή Αγγέλων και γι’ αυτό φοβάσαι τον κόσμο, μην μαγευτείς από καμιά νεράιδα που όταν σου αποκαλύψει το αληθινό της πρόσωπο, θα είναι μια τρομαχτική μέδουσα.
Ναι, αλλά αν σταθείς τυχερός και συναντήσεις κάτι πραγματικά ωραίο και αληθινό; Έναν άνθρωπο ας πούμε;
Τι είπες; Εσύ δεν είσαι τυχερός;
Φυσικά και δεν είσαι! Που να σε βρει το τυχερό σου αστέρι όταν εσύ κρύβεσαι στις παρατημένες υπόγειες αποθήκες του μυαλού σου; Μόνος, βυθισμένος στην βολική αδράνεια σου. Στην ηλίθια, καταστροφική, βολική αδράνεια σου.
Κάποιος σου χτυπάει την πόρτα. Τώρα χτυπάει και το κουδούνι. Δεν τον ακούς; Άνοιξε του!
Όπα! Την βλέπεις τη φωτεινή ηλιαχτίδα που σου κλείνει τσαχπίνικα το μάτι;
Επιτέλους χαμογελάς! Τι σπάνια εικόνα! Ίσως και να σιγοτραγουδάς κιόλας μια μελωδία που νόμιζες πως την είχες ξεχάσει
Συμφιλιώσου με τον εαυτό σου και θα συμφιλιωθείς και με τη ζωή, όσες αναποδιές και αν σου φέρνει. Το ξέρω ότι σου κάνει νάζια και δεν σου δίνει αυτά που θέλεις. Ξέρεις όμως γιατί; Γιατί θέλει να της δείξεις ότι την αγαπάς. Αγάπα την λοιπόν ακόμα και με τα ελαττώματα της.
Γιατί… Η ζωή είτε είναι ωραία είτε άσχημη είναι η μόνη που έχεις!
Είναι σαν να σου χαρίζουν μια καρδιά για να ζήσεις και εσύ αντί να τη δεχτείς, επιλέγεις να τη ρίξεις στη λεκάνη της τουαλέτας και να τραβήξεις το καζανάκι.
Να γελάς, να κλαις, κάνε ότι θες, αλλά να μη ξεχνάς να ζεις.
Και την επόμενη φορά που κάποιος θα σου δώσει νερό να πιεις, εσύ μην το πετάξεις στα ξεραμένα λουλούδια της γλάστρας που έχεις ξεχάσει καιρό τώρα στο περβάζι του κλειστού παραθύρου σου.
Το θυμάσαι άραγε το πανέμορφο λουλούδι που φύτρωνε κάποτε εκεί μέσα;
Τι; Δεν το είχες προσέξει ποτέ! Για ποια γλάστρα μιλάω;
Αχ συνήθισες τόσο το σκοτάδι που προτιμάς να μένεις στη γνώριμη παγωνιά του.
Βγες έξω από τη σπηλιά σου επιτέλους! Άνοιξε τα μάτια σου! Ξέρω, εκεί έξω υπάρχουν πολλά τέρατα που έχουν τη μορφή Αγγέλων και γι’ αυτό φοβάσαι τον κόσμο, μην μαγευτείς από καμιά νεράιδα που όταν σου αποκαλύψει το αληθινό της πρόσωπο, θα είναι μια τρομαχτική μέδουσα.
Ναι, αλλά αν σταθείς τυχερός και συναντήσεις κάτι πραγματικά ωραίο και αληθινό; Έναν άνθρωπο ας πούμε;
Τι είπες; Εσύ δεν είσαι τυχερός;
Φυσικά και δεν είσαι! Που να σε βρει το τυχερό σου αστέρι όταν εσύ κρύβεσαι στις παρατημένες υπόγειες αποθήκες του μυαλού σου; Μόνος, βυθισμένος στην βολική αδράνεια σου. Στην ηλίθια, καταστροφική, βολική αδράνεια σου.
Κάποιος σου χτυπάει την πόρτα. Τώρα χτυπάει και το κουδούνι. Δεν τον ακούς; Άνοιξε του!
Όπα! Την βλέπεις τη φωτεινή ηλιαχτίδα που σου κλείνει τσαχπίνικα το μάτι;
Επιτέλους χαμογελάς! Τι σπάνια εικόνα! Ίσως και να σιγοτραγουδάς κιόλας μια μελωδία που νόμιζες πως την είχες ξεχάσει
Συμφιλιώσου με τον εαυτό σου και θα συμφιλιωθείς και με τη ζωή, όσες αναποδιές και αν σου φέρνει. Το ξέρω ότι σου κάνει νάζια και δεν σου δίνει αυτά που θέλεις. Ξέρεις όμως γιατί; Γιατί θέλει να της δείξεις ότι την αγαπάς. Αγάπα την λοιπόν ακόμα και με τα ελαττώματα της.
Γιατί… Η ζωή είτε είναι ωραία είτε άσχημη είναι η μόνη που έχεις!
posted by homelessMontresor at 1:31 AM
20 Comments:
Σωστη.
αν και το ωραιο και το ασημο,με τι κριτηρια καθοριζονται?
Πρώτα απ' όλα χρειάζεται θετική σκέψη. Αλλά κι έτσι όπως περιγράφεις τα πράγματα είναι κάτι φυσικό, μέσα στη ζωή βρε παιδί μου. Έχω μάθει, όταν είμαι σε δύσκολη ή περίεργη εν πάση περιπτώσει θέση, να σκέφτομαι οτι κάθε πρόβλημα έχει τη λύση του αλλιώς δε θα ήταν πρόβλημα. ;))
-Ωχ Ζουρι μου βάζεις δύσκολα τώρα! Κι εγώ το ψάχνω ακόμα. Πιστευώ πάντως οτι είναι κατα βάση προσωπικά τα κριτίρια. Άρα μάλλον κάποιος που αγαπάει τη ζωή, θα την βλέπει πάντα ως ωραία ή θα βλέπει τις αναποδιές ως κάτι το φυσικό.
-Λαμιοτι συμφωνούμε απόλυτα... τουλάχιστον όσο αφορά την ύπαρξη και λειτουργία των προβλημάτων. Αλήθεια, από περιέργεια, το αγαπημένο σου μάθημα ήταν τα μαθηματικά?
Εύγε, παιδί μου, Montresor - και σκέφτομαι τουλάχιστον δέκα άτομα που θα ΕΠΡΕΠΕ να μάθουν απέξω το σημερινό σου post.
Την καλημέρα μου.
"God grant me the serenity to accept things I cannot change,
courage to change the things I can,
and wisdom to know the difference."
Den ksero poios to eixe pei, kapou to eixa diavasei, alla mou aresei poli, kai leei ayto pou les kai esi agapiti Montresor... :)
και είναι και μικρη η ρουφιανα...
Το αγαπημένο μου μάθημα ήταν τα μαθηματικά και τα αρχαία ελληνικά. Και τα δυο μου άρεσαν εξίσου στο σχολείο. Μετά μου άρεσαν τα μπουζούκια! Εκεί στη Θεσσαλονίκη που είσαι πέρασα πολύ ωραία. Τώρα αρχίζουν να μου αρέσουν ξανά τα μαθηματικά...
-Λίτσα κι εγώ ξέρω άλλους 10 και το κακό είναι οτι οι περισσότεροι είναι νέοι άνθρωποι! Γκρρρρ
-Sourfou ανταποδίδω εις διπλούν.
:-))
-Τsitas όντως το ρητό ταιριάζει απόλυτα! Δυστυχώς δεν ξέρω ποιος το είπε, αλλά δεν έχει και πολύ σημασία. Το περιεχόμενο μετράει.
-Ευ-άγγελε με είπες ΜΙΚΡΗ ΚΑΙ ΡΟΥΦΙΑΝΑ? Θα σε μαλώσω! Γιατί περιορίστηκες μόνο σε αυτά? Έπρεπε να πεις κι άλλα! :Ρ
-Λαμιώτη δεν το ήξερες οτι τα αρχαία είναι μαθηματική γλώσσα? Γι' αυτό σου άρεσαν και τα δύο! Όσο για αυτό με την μελέτη των μπουζουκιών... χιχι. Άντε πάρε τη γυναίκα σου και το παιδάκι(γεννήθηκε ή ακόμα?) και ελάτε!
Κατσε γιατι δε καταλαβα αν κανεις πλακα ή οντως δε καταλαβες...αναφερομουν στη ζωη οταν ελεγα οτι είναι μικρη και ρουφιανα...εσυ ξερω οτι εισαι μικρή για το άλλο δεν εχω στοιχεία ακόμα :PP
Πλάκα έκανα, αλλά τελικά ακούγεται πολύ ψωνίστικο, ε?
Το βασικό είναι να τολμάμε να ζούμε. Να τολμάμε να κινούμαστε (κίνηση=ζωή). Καλημέρα!
H ζωη ειναι πραγματικα πολυ μικρη για να αναλωνομαστε σε μαλ***.
Ισως γκρινιαζουμε,οχι γιατι βαρεθηκαμε τη ζωη αλλα γιατι θελουμε να τη βιωνουμε διαφορετικα.
AΓΓΕΛΑΚΑΣ said: Η ζωή είναι μικρή για να είναι θλιβερή μωρό μου...Η ζωή είναι μεγάλη μην την κάνεις καρναβάλι...
Καλημέρα!
Εσύ όχι μόνο βλέπεις το ποτήρι μισογεμάτο... το ποτήρι το δικό σου έχει ξεχυλίσει! Ωραία...
Well said, well done κοριτσάκι.Φιλιά!
poutana koinonia pou allous tous anevazeis kai allous tous katevazeis!
cherish life by all means!!
montresoraki, βαλτή είσαι και γράφεις τέτοια;...
Και μετά είναι να μην κρατάς τα σχόλια με αυτά που γράφετε όλοι σας! :-)
"το ξέρω ότι σου κάνει νάζια και δεν σου δίνει αυτά που θέλεις. Ξέρεις όμως γιατί; Γιατί θέλει να της δείξεις ότι την αγαπάς"
μεγαλοφυές, δεν το είχα σκεφτεί ποτέ έτσι. Ευχαριστώ :)
Πάντα στις υπηρεσίες σας γείτονα!
Post a Comment
<< Home