Βραχώδης Δύναμη
Ο πατέρας μια φίλης μου μπήκε αυτό το καλοκαίρι δύο φορές στο νοσοκομείο. Πάσχει εδώ και χρόνια από την ανίατη ασθένεια της σκλήρυνσης κατά πλάκας. Αισθάνεται το σώμα του να παραλύει σιγά σιγά και γνωρίζει ότι έχει πάρει ένα δρόμο δίχως επιστροφή.
Εδώ και μερικά χρόνια δεν μπορεί να δουλέψει κανονικά. Προσπαθεί να ζήσει την οικογένεια του με την αναπηρική σύνταξη που παίρνει και μέχρι πρόσφατα είχε ένα πάγκο όπου πουλούσε φρούτα και λαχανικά. Ο γιος του πάσχει από κάποια νοητική ασθένεια και το μέλλον του διαγράφεται μάλλον δυσοίωνο.
Θα περίμενε κανείς από τον άνθρωπο αυτό να έχει εγκαταλείψει τον αγώνα για ζωή και να κατηγορεί τη μοίρα του που του φέρθηκε τόσο άσχημα.
Κι όμως δεν έχω ξαναδεί πιο πρόσχαρο και ζωντανό άνθρωπο. Μεγάλος καλαμπουρτζής, πάντα θα βρει μια πετυχημένη ατάκα για να σε πειράξει και να σε αναγκάζει να χαμογελάσεις, ακόμα και αν δεν το θες.
Όταν έμαθα την πρώτη φορά ότι μπήκε στο νοσοκομείο και πήγα να το δω, σφίχτηκε η ψυχή μου. Καθηλωμένος σε ένα κρεβάτι, να μην μπορεί να κουνηθεί.
Κι όμως, ξέρετε ποιο ήταν το πρώτο πράγμα που μου είπε;
«Άαα καλώς την Μοντρεσορίτσα μας! Τι κάνεις; Πώς ήρθες τόσο γρήγορα; Μη μου πεις ότι πήρες επιτέλους αυτοκίνητο; Α ρε μόλις σηκωθώ από εδώ, θα σε αναλάβω, ξεφτέρι θα σε κάνω στην οδήγηση!» και αμέσως μετά: «Να πεις τον πατέρα σου να προσέχει. Να μην αγχώνεται πολύ. Γιατί πάνω απ’ όλα είναι η υγεία μας!»
Μου κάνει εντύπωση η ψυχική δύναμη αυτού του ανθρώπου που ακόμα και σε τέτοιες στιγμές ξοδεύει τις σκέψεις του για άλλους ανθρώπους.
Να μη μιλήσω για την κόρη του και συνομήλικη φίλη μου, που είναι μια απίστευτα ώριμη κοπέλα και δυναμικός χαρακτήρας. Η δεύτερη φορά που μπήκε ο πατέρας της στο νοσοκομείο ήταν όσο η ίδια έδινε εξετάσεις για τη σχολή και έψαχνε δουλειά. Μπόρεσε να πετύχει και τους δύο στόχους της, χωρίς να απομακρυνθεί στιγμή από το πλευρό της οικογένειας της.
Εδώ και μερικά χρόνια δεν μπορεί να δουλέψει κανονικά. Προσπαθεί να ζήσει την οικογένεια του με την αναπηρική σύνταξη που παίρνει και μέχρι πρόσφατα είχε ένα πάγκο όπου πουλούσε φρούτα και λαχανικά. Ο γιος του πάσχει από κάποια νοητική ασθένεια και το μέλλον του διαγράφεται μάλλον δυσοίωνο.
Θα περίμενε κανείς από τον άνθρωπο αυτό να έχει εγκαταλείψει τον αγώνα για ζωή και να κατηγορεί τη μοίρα του που του φέρθηκε τόσο άσχημα.
Κι όμως δεν έχω ξαναδεί πιο πρόσχαρο και ζωντανό άνθρωπο. Μεγάλος καλαμπουρτζής, πάντα θα βρει μια πετυχημένη ατάκα για να σε πειράξει και να σε αναγκάζει να χαμογελάσεις, ακόμα και αν δεν το θες.
Όταν έμαθα την πρώτη φορά ότι μπήκε στο νοσοκομείο και πήγα να το δω, σφίχτηκε η ψυχή μου. Καθηλωμένος σε ένα κρεβάτι, να μην μπορεί να κουνηθεί.
Κι όμως, ξέρετε ποιο ήταν το πρώτο πράγμα που μου είπε;
«Άαα καλώς την Μοντρεσορίτσα μας! Τι κάνεις; Πώς ήρθες τόσο γρήγορα; Μη μου πεις ότι πήρες επιτέλους αυτοκίνητο; Α ρε μόλις σηκωθώ από εδώ, θα σε αναλάβω, ξεφτέρι θα σε κάνω στην οδήγηση!» και αμέσως μετά: «Να πεις τον πατέρα σου να προσέχει. Να μην αγχώνεται πολύ. Γιατί πάνω απ’ όλα είναι η υγεία μας!»
Μου κάνει εντύπωση η ψυχική δύναμη αυτού του ανθρώπου που ακόμα και σε τέτοιες στιγμές ξοδεύει τις σκέψεις του για άλλους ανθρώπους.
Να μη μιλήσω για την κόρη του και συνομήλικη φίλη μου, που είναι μια απίστευτα ώριμη κοπέλα και δυναμικός χαρακτήρας. Η δεύτερη φορά που μπήκε ο πατέρας της στο νοσοκομείο ήταν όσο η ίδια έδινε εξετάσεις για τη σχολή και έψαχνε δουλειά. Μπόρεσε να πετύχει και τους δύο στόχους της, χωρίς να απομακρυνθεί στιγμή από το πλευρό της οικογένειας της.
20 Comments:
Μανάρι χρόνια πολλά!Δεν προλαβαίνω να διαβάσω αλλά μπήκα για ευχές γιατί έχασα το τηλ. σου!Στειλτο μου.Ευχές!
να τον φιλησεις.
Α,τωρα καταλαβα τι γραφει η rd.
Χρονια πολλα και απο μενα.Τα γλυκα το Σαββατο.Κατοπιν θα σε φιλησω .:)
xronia polla loipon! :))
όταν σε μαστιγώνει η ζωή τότε καταλαβαίνεις τί δώρο έχεις στα χέρια σου... χρόνια πολλά!
Χρόνια πολλά λοιπόν!!!
Αυτοί οι άνθρωποι είναι παραδείγματα για όλους μας.Χρονια πολλα μικρη κι απο εδω!
wraios an8rwpos.
Παραδειγμα-υποδειγμα ΑΝΘΡΩΠΟΥ.
Χρονια σου πολλα και καλα!!!
Πολλές ευχές για ό,τι καλύτερο επιθυμείς... Σε κάτι τέτοιες περιπτώσειες πρέπει να εκτιμάμε αυτά που έχουμε... και να βοηθάμε, έστω και λίγο. Ακόμα και μια επίσκεψη μπορεί να πάρει το μυαλό τους από τα άσχημα, έστω για λίγο... Να είσαι καλά!
χρόνια καλά και ποιοτικά σε σένα και σε όσους αγαπάς :)
Τι ωραία έκπληξη ήταν αυτή?!!! Παιδιά σας ευχαριστώ πολύ για τίς ευχές σας!!!
Χρονια πολλα, προφανως καθυστερημενα (τι περιεργο...)
Πιο συγκνινητικη -για μενα- η σταση της φιλης σου. Μπραβο της...
Εχω περάσει πολλές ώρες σε ιατρείο ογκολόγου. Εκεί, λοιπόν, βλέπεις γυναίκες που δεν το πιστεύεις. Που το ξέρουν πως τα πράγματα δεν πήγαν όπως τα είχαν ελπίσει, που γνωρίζουν ότι «υποτροπίασαν» όπως ευγενικά το λένε οι γιατροί, κι όμως έχουν τέτοια δύναμη, ώστε σε κάνουν να ντρέπεσαι και σου δίνουν πολύ, μα πάρα πολύ κουράγιο.
xronia polla kai kala! kai ygeia pano ap ola!! to pio sosto klise pou exo akousei!
-Τσίτας και Toolman ευχαριστώ παίδες!
-Advocatus ακριβώς αυτό. Βλέποντας ανθρώπους να πολεμάνε με τόσο μεγάλο κουράγιο για πράγματα τόσο δύσκολα, αγωνίζεσαι με περισσότερη δύναμη για τα δικά σου μικροπροβλήματα. :-)
Όταν ξυπνάω στραβά και μου φταίνε όλα και γκρινιάζω για το τίποτα, θα μπαίνω να διαβάζω αυτό το post να συνέρχομαι η γαϊδούρα!
Καλησπέρα είπα; Δεν είπα. Καλησπέρα! :-)
Καλό είναι να μαθαίνουμε όχι μόνο από τα προσωπικά μας βιώματα αλλά και από τα βιώματα των άλλων.
Αγαπητέ Ε.Τ...Χρόνια Αστρικά!:)
Σου εύχομαι να γίνεις μια μέρα ένα αυτόφωτο άστρο με τα όλα του! ;)
-Δεσποινίς nosyparker θα ξέρετε πιστευώ οτι η γκρίνια βλάπτει σοβαρά την υγεία! Ευχαριστώ πάντως για τα καλά σας λόγια!
-Φίλτατε Άβατε χωρίς υπερβολές αλλά είχα καιρό να ακούσω τόσο πρωτότυπη ευχή!
Όταν ακούω για τέτοιους ανθρώπους καταλαβαίνω πόσο αχάριστη είμαι μερικές φορές.
Post a Comment
<< Home