ΠΕΤΑΛΟΥΔΑ ΜΕ ΤΑΣΕΙΣ ΑΥΤΟΚΤΟΝΙΑΣ

Ήταν νύχτα, μετά τα μεσάνυχτα και εγώ έγραφα αμέριμνα στον υπολογιστή μου, όταν ξαφνικά μια τρελή πεταλούδα προσγειώθηκε πάνω στην οθόνη! Η πρώτη στιγμιαία μου σκέψη ήταν ότι ίσως γοητεύτηκε από όσα υπέροχα έγραφα εκείνη την ώρα, αλλά αμέσως συνήλθα και θυμήθηκα ότι το έχουν αυτό οι πεταλούδες, έλκονται από το φως.
Την έδιωξα διακριτικά γιατί ναι μεν ήταν μισή μερίδα, αλλά καθόταν ακριβώς στην μέση του κειμένου μου και εγώ ήθελα να τελειώνω. Ζαλισμένη παραπέταξε (κατά το παραπάτησε) και μπλέχτηκε ανάμεσα στα πλήκτρα του πληκτρολογίου μου! Ακόμα χειρότερα δηλαδή από πριν, μιας και τώρα δεν μπορούσα να πληκτρολογήσω. Λυπόμουν να την τσαλαπατήσω με τα άκομψα δαχτυλάκια μου.
Άναψα το φωτιστικό γραφείου με την ελπίδα ότι εκεί θα της άρεσε περισσότερο, μα εκείνη παρέμεινε πεισματικά στη θέση της. Έκανα διάφορες απειλητικές κινήσεις με το χέρι μου, μέχρι που άρχισα να της φυσάω και μόνο τότε πέταξε λίγο πιο πέρα (ίσως γιατί κρύωσε), πάνω στο κινητό μου, το οποίο χτυπούσε εκείνη την ώρα και για αυτόν το λόγο αναβόσβηνε το φωτάκι του!
Βρε ανόητη πεταλούδα την ακτινοβολία δεν τη σκέφτηκες; Θα πάθεις κανέναν καρκίνο στα φτερά και πως θα με ενοχλείς μετά;
Τελικά βρήκα τη λύση! Άνοιξα την τηλεόραση. Όλο το υπόλοιπο της βραδιάς είχε μεταμορφωθεί σε μια couch butterfly και παρακολουθούσε με μεγάλο ενδιαφέρον το τηλεμάρκετινγκ. Ποιος ξέρει, μπορεί να ήθελε να αγοράσει κανένα φακό για να μπορέσει να βρει το δρόμο για το σπίτι της!