Ποδαρικό

Καλή χρονιά σ’ όλους, χρόνια πολλά σε όσους γιορτάζουν σήμερα και ευχαριστώ πάρα πολύ όσους μου ευχήθηκαν στα σχόλια του προηγούμενου ποστ, αλλά και όσους μου ευχήθηκαν εκτός σχολίων ετούτου του blog!
Θα κρατήσω σιγή ιχθύος για το πώς γιόρτασα τον ερχομό του νέου έτους. Το σημαντικό για μένα δεν είναι τα γεγονότα, αλλά το ότι όταν έφτασε η ώρα να προσγειωθώ στην αγκαλιά του μαξιλαριού μου, δεν είχα καθόλου τη διάθεση για κάτι τέτοιο! Έφτιαξα άλλον έναν καφέ, συμμάζεψα τα ασυμμάζευτα και εκμεταλλεύτηκα την ευκαιρία να απολαύσω την πρώτη ανατολή του 2007. Έκτοτε βέβαια κυκλοφορώ σαν το ζόμπι, μα κάτι μου λέει ότι δεν είμαι η μόνη!
Η βραδιά ήταν κλασικά Μοντρεσοριανή. Ξεκίνησε με πολλά ευτράπελα, αλλά ελπίζω τελικά όλοι να πέρασαν τόσο καλά όσο εγώ. Όχι τίποτε άλλο, είναι κάποιοι που παρόλο που με γνωρίζουν ελάχιστα έκαναν πολλά χιλιόμετρα για να παραστούν (θα μου πείτε για αυτό ήρθαν, αν με γνώριζαν καλύτερα μάλλον θα το είχαν αποφύγει, χιχι).
Λένε ότι όταν έχεις καλή παρέα, παντού περνάς ωραία! Εσείς συμφωνείτε μ’ αυτό; Επίσης, είμαι πολύ περίεργη να μάθω πως τα περάσατε εσείς, αλλά θα συγκρατηθώ, μη με πείτε και κουτσομπόλα…