Ένα Παιχνίδι για 5 Παίκτες και Πάνω

Στο παιχνίδι με έβαλε ο Numb και τον ευχαριστώ γι’ αυτό!
Βέβαια με δυσκόλεψε γιατί ζητάει να πούμε μόνο 5 πράγματα για τον εαυτό μας και όταν είσαι μια τόσο πολυσύνθετη προσωπικότητα όπως εγώ, αυτό είναι μια δύσκολη δοκιμασία. Ας ξεκινήσω λοιπόν:

1. Δεν ξέρω να βάζω tags!
Τι είναι πάλι αυτό?!
Τι να κάνω ρε παιδιά που δεν σκαμπάζω από pc κι ας μου είναι πολύτιμοι! Έχω μια περίεργη σχέση με την τεχνολογία, όπως και με τους ανθρώπους. Ξέρω για αυτήν μόνο όσα μου χρειάζονται. Επίσης κάνω πολύ συχνά γκάφες ως φοβερά αδέξια φύση που είμαι, με αποτέλεσμα να βγάζω νοκ άουτ ακόμα και το πιο ισχυρό σύστημα (αυτό ισχύει πάλι και για την τεχνολογία και για τους ανθρώπους)!
2. Λατρεύω ότι είναι μπλε
Είναι το χρώμα μου, πώς να το κάνουμε. Στα πρώτα εφηβικά μου χρόνια είχα μόνο μπλε ρούχα και αγόραζα μανιωδώς οτιδήποτε μπλε για το δωμάτιο μου. Ο πρώτος μου έρωτας, λιγάκι αργότερα, γκρίνιαζε συνεχώς για το σαράβαλο που είχε για αυτοκίνητο. «Δεν είναι απαίσιο το αυτοκίνητο μου;», είχε ρωτήσει. «Πράγματι. Αν ήταν μπλε, θα ήταν πολύ καλύτερο!» του είχα απαντήσει.
Συνεχίζω να τρέφω το ίδιο πάθος για το χρώμα αυτό, με τη διαφορά ότι τώρα που ωρίμασα- καλά αυτό είναι σχετικό- προσπαθώ να μην το δείχνω τόσο. Δεν μπορώ να αντισταθώ, όμως, με τίποτα στην υπέροχη θέα της θάλασσας ή του ουρανού (ειδικά όταν μπλέκονται και άλλα παιχνίδια της φύσης, όπως ο χορός των ηλιαχτίδων στα κύματα της θάλασσας ή το μωβ-κόκκινο χρώμα πίσω από τα σύννεφα όταν δύει ο ήλιος ή ακόμα η γυμνή ομορφιά της σελήνης).
3. Πάσχω από το Σύνδρομο του Πήτερ Παν
Δεν θέλω να μεγαλώσω ποτέ κι ως τώρα τα έχω καταφέρει νομίζω. Κουβαλάω την ίδια τρέλα που είχα ως παιδί και την ίδια υπέρμετρη αισιοδοξία (είμαι μονίμως με ένα χαμόγελο, σε σημείο που σπάω τα νεύρα μερικών ή κάνω κάποιους να πιστεύουν ότι δεν πρέπει ποτέ να αντιμετώπισα κάποιο πρόβλημα ή δυσκολία). Με δυο λόγια, ζω στον κόσμο μου! Βλέπω τον κόσμο με έναν δικό μου τρόπο, και μάλιστα είμαι πεπεισμένη ότι έχω και δίκιο (ξέρετε τώρα τι πείσμα έχουμε εμείς τα παιδιά). Τέλος παρά την αγγελική μου εξωτερική εμφάνιση, αν μου δώσει κάποιος λίγο παραπάνω θάρρος, μεταμορφώνομαι σε ενοχλητικό ζιζάνιο και πειραχτήρι που δεν σε αφήνει σε ησυχία! Πάντα γλιτώνω, όμως, το ξύλο παρά τρίχα!
4. I am a coffee- addict
Αν κάποτε καταστραφούν οι φυτείες καφέ- φάε τη γλώσσα σου παιδί μου Μοντρεσορ-, αυτό για ‘μενα θα είναι η μέγιστη καταστροφή! Ανήκω στην κατηγορία των ανθρώπων που αν δεν πιουν καφέ το πρωί που θα ξυπνήσουν, δεν μπορούν να λειτουργήσουν. Ο πρωινός καφές είναι είδος πρώτης ανάγκης, ενώ ο απογευματινός (που τον τελευταίο καιρό έχει καταντήσει να είναι βραδινός) η υπέρτατη απόλαυση και χαλάρωση (ναι καλά διαβάσατε χαλάρωση)! Και φυσικά, τρελαίνομαι να πειραματίζομαι με νέες γεύσεις και ποικιλίες.
5. Λατρεύω το παράξενο και μυστηριώδης
Μην δω κάτι περίεργο, αμέσως να τρέξω να το εξερευνήσω. Είμαι κυνηγός των πραγμάτων που ξεφεύγουν από τα καθιερωμένα. Έτσι καταλήγω γραφική στις παρέες μου, με τις συχνές άγνωστες λέξεις που περιέχει το λεξιλόγιο μου!
Π.χ. «Λυπάμαι, δεν θα μπορέσω να έρθω για καφέ σήμερα, θέλω να ποστάρω κάτι στο μπλόγκ μου!»
«Βρε παιδιά, αυτός δεν μοιάζει λίγο με Vryl, τέτοια αυτιά που έχει;»
Νομίζω, λοιπόν, ότι είναι λογικό πως όποιος λατρεύει το παράξενο, δεν μπορεί να μην τον ελκύει και το μυστήριο. Το ένα συμπληρώνει το άλλο. Συνεπώς ξεκοκαλίζω τις ιστορίες μυστηρίου και τα ψυχολογικά θρίλερ!

Και τώρα το δύσκολο κομμάτι: Να βάλω κι άλλους μπλογκερς στο παιχνίδι. Ευτυχώς που πολλούς από τους αγαπημένους μου τους βάλατε ήδη στο παιχνίδι, αλλά ρε γμτ πάλι μένουν κάποιοι απ’ έξω!
1. Ατταλάντι. Ως παιδί που είμαι, τρελαίνομαι για παραμύθια!
2. Κυκλοδίωκτον. Πάρε κόσμε προβληματισμούς και φιλοσοφικούς στοχασμούς, πάρε πάρε λέμε! Είναι και ψυχούλα… ή μήπως ψυχάρα?
3. Nada. Του το χρωστάω, αυτός φταίει, κύριοι δικαστές, που εθίστηκα στο σπορ του μπλογκαρίσματος!
4. Πτώση. Ε ρε γέλιο που πέφτει!
5. Ροίδης. Ο άλλος Ρο όμως. Δεν λέω και με τον κανονικό καλά τα πάω, κι ας έχει διαφορετική κοσμοθεωρία από μένα. Αλλά ο άλλος είναι αλλιώς!
5+1. Είναι και εκείνα τα ρεμάλια, ο Bolek & Lolek, που δεν μπορούσα να τους αφήσω απ’ έξω γιατί πολύ θα ήθελα να μάθω 5+5 ασήμαντα πράγματα γι’ αυτούς!