Αγαπητό μου ημερολόγιο

Αγαπητό μου ημερολόγιο,

Κάποτε σου έγραφα συχνά, πάει όμως πολύς καιρός που δε διαθέτω τον ελεύθερο χρόνο για ονειροπόληση όπως στα χρόνια της εφηβείας μου. Πριν ενάμιση χρόνο, άρχισα να ασχολούμαι με κάτι που σου έμοιαζε, blogging λέγεται. Αλλά ο χρόνος μου πάλι γέμισε από καινούρια γεγονότα, τόσα πολλά που δεν προλαβαίνω ούτε καν να σκεφτώ! Και να σκεφτείς ότι ο χρόνος δεν υπάρχει, είναι ένα συμβατικό δημιούργημα του ανθρώπου για να μπορεί να αρχειοθετεί στη μνήμη του γεγονότα που ζει και να προσδοκά στιγμές που δεν έχει ζήσει ακόμα. Η μανία μας να καταγράφουμε τα πάντα, ίσως να είναι και αυτή μια προσπάθεια να αιχμαλωτίσουμε το χρόνο (ναι, αυτόν που δεν υπάρχει). Ίσως ακόμα να αποτελεί μια προσπάθεια να ονομάσουμε τα πράγματα που μας συμβαίνουν και έτσι να τους δώσουμε νόημα.

Η γλώσσα, λένε, είναι ο τρόπος που εκφράζουμε τις σκέψεις μας. Εγώ πάω ένα βήμα παραπέρα και λέω ότι η γλώσσα είναι αυτή που δημιουργεί τη σκέψη, χωρίς λόγο δεν θα υπήρχε σκέψη. Κάποιοι λένε ότι σκεφτόμαστε με εικόνες, ήχους και με τις αισθήσεις μας γενικότερα. Αυτό ίσως ισχύει μόνο για τις απλές σκέψεις, οι πιο σύνθετες μπορούν να δημιουργηθούν μόνο με τη βοήθεια της γλώσσας. Όπως είπα και πριν, ο χρόνος δεν θα υπήρχε αν δεν τον δημιουργούσαμε εμείς με τη βοήθεια του λόγου μας.

Άρα ένας άνθρωπος που ξέρει να χειρίζεται καλά τη γλώσσα και έχει ένα πλούσιο λεξιλόγιο, έχει πιο αναπτυγμένη σκέψη από έναν αγράμματο άνθρωπο; Δε ξέρω. Τον τελευταίο καιρό κάνω παρέα με ανθρώπους που τελείωσαν το σχολείο κουτσά στραβά, στην ορθογραφία είναι σκράπες, αλλά με εκπλήσσουν συνεχώς με τον ιδιοφυή τρόπο που αντιλαμβάνονται κάποια πράγματα. Ίσως να μην είναι όλες οι ιδιότητες της γλώσσας που συντελούν στην σκέψη, αλλά κάποια γνωρίσματα της μόνο. Η ορθογραφία για παράδειγμα, δεν πιστεύω να παίζει ιδιαίτερο ρόλο. Η σημασιολογία, όμως, ή οι δεξιότητες επικοινωνίας θα μπορούσαν να είναι σημαντικοί παράγοντες τις σκέψης και δεν διδάσκονται απαραίτητα στα σχολεία.

Δε γνωρίζω αν ευσταθούν όλα αυτά που γράφω, θα ήθελα να μάθω αν γνωρίζετε περισσότερα επί του θέματος. Όσο για τον αλλοπρόσαλλο τρόπο που έθεσα το θέμα, αυτό μάλλον έχει να κάνει με το γεγονός ότι δεν έχω καν χρόνο να βάλω σε τάξη τις σκέψεις μου και απλά ξεκλέβω λίγο χρόνο για να αφήσω το εφηβικό μου πνεύμα να παίξει και να ξεσκάσει λίγο.